Sneeuwstress, ken je dat gevoel? Bij mij ooit ontstaan vanaf het moment dat mijn ouders bedachten dat we niet alleen in februari, maar óók in de kerstvakantie gingen skiën. Sneeuw in de kerstvakantie is in principe in Oostenrijk een zekerheid, dus waar zou je je druk om maken? Toch doe ik het en ieder jaar weer opnieuw, zélfs nu ik in Oostenrijk woon (zij het in veel mindere mate). En alle sneeuw en wintersportfora lezend ben ik volgens mij niet de enige…
De eerste kerstvakantie dat ik met mijn ouders ging skiën was in 1998. Ik was toen net 10 jaar. Sneeuwhoogtes keek ik met mijn vader op Teletekst (…:)), die kwamen er altijd ergens begin december op. Eerder dan dat had je überhaupt geen mogelijkheid om iets over de sneeuw in Oostenrijk te weten te komen, of je moest zo hopeloos zijn dat je dagelijks je accommodatie ging lastig vallen met een belletje (Duur toen nog trouwens…!). Er lag dat jaar genoeg sneeuw in de kerstvakantie en het werd zelfs een sneeuwrijke waar ik pistes skiede die destijds soms in februari niet eens open waren. Perfecte eerste skivakantie met kerst en voor mij de indruk dat ‘alles is zoals het hoort’. Maarja, de winter 98/99 zou dan ook ook een hele sneeuwrijke worden!
Die zomer daarna kregen wij voor het eerst internet en bleek ons skigebied (het Brandnertal) zelfs een webcam te hebben. Dag in dag uit bekeek ik dat ding, gewoon omdat ik het mooi vond. In de herfst kwam er altijd wel een keer sneeuw op de webcam voorbij. FANTASTISCH, het werd koud! Begin november een dik pak sneeuw. YES! En toen werd het ineens weer warm – heel normaal voor de herfst, maar wist ik veel – iedere dag een beetje minder sneeuw totdat deze zelfs weer helemaal weg was. Maar papa, we gaan toch al over 4 weken weer naar Brand om te skiën? ‘Ja, en dan ligt er ook wel sneeuw hoor!’. En dat heeft zich sindsdien ieder jaar herhaalt. En iedere kerstvakantie heb ik tot nu toe kunnen skiën. Het ene jaar beter dan het andere, maar ik heb altijd prima kunnen skiën.
De komst van het internet zorgde er dus voor dat ik mij al veel eerder dan dat de sneeuwhoogtes op Teletekst kwamen kon informeren over of er sneeuw lag. Mijn ouders interesseerde het niet, ‘want met de kerst kunnen we toch wel skiën’. Wat ik mij herinner is dat het skigebied – en vele andere overigens – ook altijd pas echt een paar dagen voor de kerstvakantie voor het eerst open ging. Eerder openen deed men alleen als er een keer echt heel veel sneeuw gevallen was en dan alleen in de weekenden. Dat is tegenwoordig wel anders. Eigenlijk alle skigebieden hebben hun seizoensopeningen vervroegd naar eind november / begin december. Wat krijg je daardoor? Waar vroeger de kerstvakantie het moment was dat het seizoen echt begon, moet dat nu eerder en dus verwachten mensen ook dat er al eerder sneeuw ligt. Maar zo werkt het natuurlijk niet. (Al lukt het dankzij de kunstsneeuw meestal toch!)
Ik denk dat de afgelopen 20 jaar dat ik last van sneeuwstress heb, het misschien 5x is voorgekomen dat het vanaf begin december al echt koek en ei was voor de sneeuw in de kerstvakantie (Dat geldt dan in ieder geval voor het Brandnertal waar ik altijd met mijn ouders heen ging en dus mijn ervaringen grotendeels op baseer). Het sneeuwdek begint zich vanaf nu met vallen en opstaan vaak pas een beetje op te bouwen en meestal is het dan vanaf de kerst best prima, maar echt zeker weten doe je het niet. En dat ben ik mezelf gaan voorspiegelen, zodra ik merkte dat ik last van sneeuwstress krijg.
Sneeuwstress voor de kerstvakantie – tenminste als je wilt skiën – blijkt sowieso onnodig eigenlijk. De kunstsneeuwinstallaties zijn tegenwoordig zo goed dat er altijd wel een paar pistes open zijn. Afhankelijk van de sneeuw van moeder natuur het ene jaar wat meer dan het andere jaar, maar skiën lukt altijd wel. Maar ja, we willen met zijn allen natuurlijk wel dat perfecte plaatje met witte bomen…!
Sinds ik in Oostenrijk woon heb ik geen last meer van sneeuwstress. Althans, niet zo veel als vroeger. Je wordt realistischer. Je spreekt met mensen die hier hun hele leven al wonen. De ouderen hier geven ook aan dat voor hen vroeger het echte skiseizoen eigenlijk pas in januari begon, ‘want dan wist je dat het sneeuwdek voldoende was opgebouwd’. Alles voor die tijd was gewoon mooi meegenomen. Met kerst lukte het vaak wel om hoger in de skigebieden in ieder geval een aantal pistes te openen. Dat tegenwoordig vaak ook dalafdalingen al open zijn is – puur op natuursneeuw gebaseerd – niet per se normaal. Dat kunnen we vooral dankzij die prachtige machines. Let op! ik zeg niet dat de kerst niet wit was in Oostenrijk, dat is die vaker wel dan niet, maar uitsluitend met natuursneeuw kon men vroeger vaak lang niet zoveel pistes openen als nu. We mogen wat dat betreft maar wat blij zijn met onze kunstsneeuw, want die maakt dat grootschalig skiplezier óók met kerst eigenlijk altijd mogelijk is. Sinds ik me dat ben gaan realiseren is mijn sneeuwstress aan het begin van het seizoen (grotendeels) verdwenen.
De enige ‘sneeuwstress’ die ik nu nog heb is dat ik als winterliefhebber gewoon hoop dat het winterwonderland er lekker vroeg is. Voor het skiën maak ik mij allang geen zorgen meer. Zoals de Oostenrijkers het zeggen: Der Schnee kommt immer, einmal früher, einmal später!
Dus, heb jij ook last van sneeuwstress voor sneeuw in de kerstvakantie? Ontspan, relaxed, het komt wel goed!
P.s. Op moment van schrijven lijkt het ook dit jaar gewoon goed te gaan komen. Vanaf komend weekend lijkt er (veel) sneeuw voor Oostenrijk onderweg te zijn.
Wij hebben een aantal artikelen voor je geselecteerd waarin jij mogelijk ook geïnteresseerd hebt. Klik lekker door of scroll verder voor het volgende artikel, het wordt automatisch voor je ingeladen.