Verhuisd naar Oostenrijk: het emigratieblog van Caroline (DEEL 7)

Caroline is in haar eentje naar Oostenrijk verhuisd. Wij spotte haar op Instagram en waren heel benieuwd naar het achterliggende verhaal van haar emigratie. Caroline gaat jullie in een blogserie ‘Verhuisd naar Oostenrijk’ op de hoogte houden van haar belevenissen. Viel Spass! 

Deel 1 en 2 gemist? Niet getreurd je leest ze hier (Deel 1) , (Deel 2), (Deel 3), (Deel  4) , (Deel 5) en (Deel 6) gewoon lekker terug. 

Dag 2020 en meer dan van harte welkom 2021!

2020 wat een jaar. Alles is eigenlijk al gezegd en geschreven over dit bizarre jaar waarin zaken die wij niet voor mogelijk hadden geacht realiteit werden. Toch blik ik graag met jullie terug op mijn eerste jaar als Lodge eigenaresse van Lodge Rose’s Heart in Bad Kleinkirchheim Oostenrijk.

Dromen komen uit

28 December 2019 begint mijn persoonlijke feestje toen ik de deuren van mijn Lodge na een mega verbouwing opende. De eerste week zit ik meteen vol en ik had mij geen mooiere start kunnen wensen. Het winterseizoen verloopt meer dan naar wens en ik krijg mooie recensies en complimenten van mijn gasten, ik zit op een roze wolk en de wereld ligt aan mijn voeten. Kortom; ik leef mijn droom!

De ommekeer

Langzaamaan hoor ik geruchten over een of ander virus in China en ik denk bij mijzelf; “dat zal wel loslopen, waarschijnlijk een nieuwe variant van de Mexicaanse griep o.i.d”. Ondertussen heb ik in de omgeving een Nederlands stel leren kennen die tegelijkertijd met mij een appartementenhuis zijn gestart en met wie ik regelmatig afspreek. We worden geïnformeerd, dat vanwege Corona, 15 maart de laatste dag is dat de liften open zijn en dat we op 16 maart in een strenge Lockdown gaan. We willen met zijn drietjes het seizoen afsluiten en we besluiten met de gondel naar boven te gaan om daar te toasten op ons eerste winterseizoen dat toch ietwat abrupt aan een einde komt.

We blijven positief

Helaas, als wij om 11.00 uur paraat staan om naar boven te gaan blijkt de lift al gesloten. We drinken, in het zonnetje onderaan de berg, een drankje en we hebben het over de komende weken die ons zonder gasten te wachten staan. We hebben nog genoeg klussen liggen die afgemaakt moeten worden en we besluiten dat we de komende tijd nuttig gaan besteden zodat we helemaal klaar zijn voor onze herstart in mei.

Puntjes op de I

Ik stort mij op schilderwerk, het in elkaar knutselen van tuinmeubilair, de tuin en de laatste puntjes op de I die Lodge Rose’s Heart helemaal af maakt. De Lockdown blijkt langer te duren en de berichten over COVID-19 worden steeds negatiever. Langzaamaan verandert mijn positieve klus gevoel in een unheimisch onderbuikgevoel dat mij ’s nachts wakker houdt. Ik had best een leuke start met mijn Lodge maar de kosten van de verbouwing waren dermate hoog dat ik het mij absoluut niet kan permitteren om geen gasten te mogen en kunnen ontvangen. Ik bel mijn bank en vraag om hulp en ik kan weer een beetje ademhalen; de bank stemt toe met een paar maanden uitstel van betaling van de hypotheek. Mijn vaste lasten lopen gewoon door en de bodem van mijn bankrekening komt in zicht. Ik besluit een crowdfunding actie op te zetten en binnen no time heb ik het gevraagde bedrag binnen. Er worden zelfs hartverwarmende privé acties opgestart. Tranen van dankbaarheid stromen over mijn wangen, wie had gedacht dat zoveel mensen mij een warm hart toedragen.

Jetzt gehts’ los

Op 8 juni is het dan eindelijk zover; ik mag na de Lock down mijn eerste gasten ontvangen. Ik ben als een kind zo blij en maak een vreugdedansje. Het blijken schatten van mensen te zijn en ik heb het gevoel dat de zon weer is gaan schijnen. Van de zomer komen er vrienden, oud-collega’s van de KLM en nieuwe gasten langs. Ik geniet met volle teugen en eindelijk zijn er dagen dat de Lodge vol zit en ik mijn gasten in de watten kan leggen. Dit is wat ik al die tijd voor ogen had; een volle Lodge met gezellige kampvuur avonden en mooie gesprekken.

De wereld staat stil

En dan slaat het Corona noodlot in alle heftigheid wederom toe. De wereld gaat op slot en de nachtmerrie wordt vervolgd. De start van het skiseizoen wordt uitgesteld en er komt vanuit Nederland een negatief reisadvies tot midden maart 2021. Met deze 2^de golf merk ik dat de rek eruit is, niet alleen bij mij maar ook bij veel mensen die ik spreek. De 1^ste golf was nog wel “oké”, we hadden tijd voor klussen die waren blijven liggen en met de familie cocoonen op de bank was ook zo gek nog niet. Nu is het echter een ander verhaal; we zijn het zat en voor vele gedupeerden staat een faillissement voor de deur. Ik heb inmiddels ook weer slapeloze nachten en ik heb geen idee hoe het verder moet. Voor een nieuw startend bedrijf zijn er geen potjes, de bank is ook niet meer zo scheutig met uitstel van betaling en er gaat per maand een klap geld uit.

In de zon gaan staan

MAAR; mensen die mij kennen weten dat bij mij het glas altijd half vol is dus ik sluit graag af met de vele lichtpuntjes die er ook waren in 2020.

Zo kwam Roosje, mijn hondje, dit voorjaar in mijn leven. Het is ontroerend om te zien hoe ontzettend lief en vertederend dit kleine meisje is en hoe zij iedere dag weer extra kleur aan mijn leven geeft.

De laatste tijd zijn hier bakken met sneeuw gevallen en Roos en ik kunnen ons geluk niet op met zoveel sneeuwpret. Het skiseizoen is hier voor de inwoners geopend en het voordeel, dat er nu geen gasten in Bad Kleinkirchheim zijn, is dat je de pistes bijna voor jezelf hebt. Zo zie je maar; ieder nadeel heb zijn voordeel. Tevens zijn er nieuwe vriendschappen ontstaan en raak ik steeds meer ingeburgerd in het dorp. Inmiddels geef ik ook 2x keer per week Pilatesles in het gezondheidscentrum Nockmed en heb ik nog meer leren genieten van de kleine dingen in het leven zoals een heerlijke latte macchiato en de vele wandelingen in deze prachtige omgeving. In het NU leven heeft voor mij dit jaar nog meer betekenis gekregen, simpelweg omdat vooruitkijken bij tijd en wijlen angstaanjagend is.

Kom maar op 2021

Ik dank een ieder die een lach op mijn gezicht heeft weten te toveren in dit vreselijke moeilijke jaar en ik wens voor 2021 dat iedereen gezond blijft, dat we lief zijn voor elkaar, dat eenzaamheid achter blijft in 2020, dat wij onze vrijheid in de breedste zin van het woord weer terug krijgen, dat we dankbaar blijven voor de kleine dingen in het leven, dat we elkaar weer volop kunnen knuffelen, dat de wereld weer bereikbaar wordt, dat de economie floreert en dat onze zorgen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Proost op het oh zo gewenste 2021!